Uzun süreden beridir Islam dünyasinin gündemini Rusya'nin Çeçenistan'a saldirmasiyla baslayan savas ve Rus isgal güçlerinin bagimsiz Çeçenistan topraklarinda gerçeklestirdikleri vahsi katliam mesgul etmektedir. Son dönemlerde bu savas tam anlamiyla bir katliama ve bir toplumun topluca imha edilmesi girisimine dönüstü.

Rusya'nin Çeçenistan'da sergiledigi vahset Sirplarin Kosova'da sergilediklerinin bir hayli önüne geçmistir. Bunun belki en önemli sebebi Rus isgal güçlerinin Yugoslavya güçlerine oranla daha gelismis silahlara ve daha çok teknik imkanlara sahip olmalaridir. Rusya ayni zamanda kurtlar pazarinda biraz daha ayagini saglam bastigindan ve eski Sovyetler Birligi'nin mirasina sahip oldugundan kendini daha rahat hissediyor ve vahsette sinir tanimiyor.

Bizler de Müslümanlar olarak Çeçenistan'da tam bir vahsetle karsi karsiya olan, bombalarin birinden kaçarken yolda digerine yakalanan, insanlari yasli kadin çocuk demeden topluca katleden canavarlarla karsi karsiya gelen kardeslerimize yardimci olmaktan aciz kalmanin izdirabi ve sikintisi içindeyiz. Islam cografyasini küçük parçalara, Islam ümmetini de etnik kökenlerine göre gruplara ayiranlar öyle bir tuzak kurmuslar ki dünyanin her tarafinda Müslümanlar yönetilenler olarak elleri kollari bagli bir halde sadece "vah, vah!" demenin tesellisine mahkum olmus durumdalar. Müslüman görünümündeki yönetenler ise makamlarini korumak için kendilerine tevdi edilen görevleri yerine getirmekten baska bir sey yapmiyorlar. Bu görevlerin içinde çogu zaman zulmedilenlere degil zulmedenlere yardim etme, onlarin "terörist, militan, radikal dinci vs." gibi nitelemelere dayanan antipropaganda faaliyetlerine katkida bulunma görevleri de yer aliyor.

Birçoklarinin zihninde: "Peki biz hep bu acziyete razi mi olacagiz?" sorusunun bulundugunu tahmin ediyorum. Razi olmayacagiz ama bunu sadece düsünmek yetmez. Disa yansitmak da gerekir. Ama ne yazik ki zulüm karanliginin etrafi kusatmasi halinde küçük çocuklarin karanliktan korkup kaçmasi gibi saga sola dagiliyor, en azindan birlik ve bütünlügümüzü koruma cesareti bile gösteremiyoruz. Acze razi olmadigimizi gösterebilmemiz için en azindan karanlikta da yolumuza devam etme cesaretini kazanmamiz gerekiyor.

Bütün herkesin açikça bildigi üzere Rusya'nin Çeçenistan konusunda ortaya attigi iddialar tamamen gerçekdisi iddialardir. Rusya yönetimi daha çok hava bombardimanlarina ve karadan karaya füze saldirilarina agirlik verdiginden daha çok sivil insanlarin zarar görmelerine sebep olmaktadir. Bundan önceki savasta edindigi tecrübeler ona askerlerinin mücahit güçler karsisinda çok fazla direnemeyeceklerini ögretti. Bu yüzden hava ve füze saldirilarina agirlik vererek daha çok sivil insan kaybina sebep olmak ve böylece Çeçenistan yönetimini kendine teslim olmaya zorlamak için çalisiyor. Yüz binlerce sivilin Ingusetya ve Gürcistan'a siginmasi yüzbinlercesinin de siginmak için kapilara yigilmasi saldirilardan en çok sivillerin zarar gördügünü belgelemeye yetecek apaçik bir delildir. Rusya simdi sinir kapilarini da kontrol altina aldigindan bu insanlarin baska bölgelere siginmalarini da engelliyor. Bu ise sinir kapilarina yigilan kalabaliklar arasinda açliga ve hastaliklarin yayilmasina sebep oluyor. Kosova halki en azindan Arnavutluk ve Makedonya'ya siginma firsati buluyordu. Çeçenistan'in Gürcistan'a bakan sinirlari disinda bütün her tarafi Rusya Federasyonu tarafindan kusatilmis oldugundan bu ülkede saldirilardan etkilenen insanlar siginacak yer de bulamiyorlar.

Çeçenistan'da bu zulüm ve vahsetin devam ettigi bir sirada Istanbul'da AGIT (Avrupa Güvenlik ve Isbirligi Teskilati) zirvesi gerçeklestirildi. AGIT'in Istanbul Zirvesi'nin ana gündem maddesi insan haklari konusuydu. Çeçenistan devlet baskani Aslan Mesedov bu yüzden AGIT zirvesine katilacak devlet baskanlarina çagrida bulunarak bu meselenin zirvede ele alinacak meselelerin bas sirasina konulmasini ve Rusya'nin katliaminin durdurulmasi için gereken her seyin yapilmasini istedi.

Çeçenistan gerçegi aslinda AGIT zirvesi için bir imtihandi. Bu teskilatin bu meseleyle ilgili olarak takinacagi tavir insan haklari konusunda gerçekten samimi mi oldugunu yoksa bu konunun sadece laf ebeligini yaparak söylediklerini siyaset malzemesi olarak mi kullandigini gösterecekti. AGIT Zirvesi'nde çok sayida devlet baskani bir araya geldi, önemli bir uluslararasi güç olustu. Her ne kadar AGIT'in yaptirim gücü olmasa ve aldigi kararlar da tavsiye kararlari niteligi tasisa da bu zirve münasebetiyle bir araya gelen devlet baskanlarinin ortak tavir takinmalari Rusya'yi mutlaka geri adim atmaya, Çeçenistan'daki vahsi katliami durdurmaya zorlayacakti.

Birçok basin yayin organinda da dile getirildigi üzere Çeçenistan meselesinin AGIT Istanbul Zirvesi'ne damgasini vurdugu bir gerçektir. Ancak her sey lafta kalmis, zulmün ve katliamin durdurulmasi için pratige dönük ciddi bir adim atilmamistir. Zirve sonrasinda yayinlanan Istanbul Deklarasyonu'nda da Çeçenistan meselesi öncelikli olarak yer aldi. Fakat meselenin deklarasyonda yer alis sekli daha çok Rusya'yi memnun etmistir. Çünkü maddede, Rusya'nin toprak bütünlügüne saygiya ve terörizmin her çesidine karsi durulmasina vurgu yapildiktan sonra Çeçenistan meselesinin görüsmeler yoluyla çözüme kavusturulmasi isteniyordu. Bu üç unsurun bir arada zikredilmesi daha çok Rusya'nin isine yaramistir. Çünkü Rusya bugün, Çeçenistan'in kendi topragi oldugunu iddia ediyor. Oysa bundan önceki bagimsizlik savasi sonrasinda imzaladigi anlasmada Çeçenistan'in tam bagimsiz bir ülke olmasini kabul etmisti. Bu yil Dagistan'daki olaylari bahane edip o anlasmayi ihlal ederek bu ülkenin topraklarina girdi ve bir isgal gerçeklestirdi. Ardindan da anlasmayi tümüyle hiçe sayarak Çeçenistan'in Rusya topragi oldugunu iddia etmeye basladi. Hal böyleyken Çeçenistan meselesinin çözümüyle Rusya'nin toprak bütünlügü bir arada zikredilirse Moskova yönetiminin tezi zimnen kabullenilmis ya da üstü kapali bir sekilde güçlendirilmis olur. Oysa isin gerçeginde Çeçenistan'da yasanan olaylarin Rusya'nin toprak bütünlügüyle bir ilgisi yoktur. Bu olaylar karsisinda asil Çeçenistan'in toprak bütünlügüne saygi gösterilmesine vurgu yapilmasi gerekirdi. Terör konusuna gelince: Terörün her çesidine karsi olabilirsiniz. Bu normaldir ve hatta gereklidir. Fakat Çeçenistan meselesinin çözümüyle alakali olarak buna vurgu yapilmasi yersiz ve anlamsiz oldugu gibi yine Rusya'nin tezini teyit anlami tasimaktadir. Çünkü Rusya, Çeçenistan'daki halkin bagimsizligini korumak için verdigi mücadeleyi terör olarak nitelemektedir. Eger bu terörse bütün bagimsiz ülkelerin ordularinin bir tür terör örgütü olarak kabul edilmesi gerekir. Çünkü bu ordularin birinci görevleri ülkelerinin toprak bütünlügünü ve bagimsizligini korumaktir. Rusya'nin Dagistan'daki gelismelerle Çeçenistan hükümetini irtibatlandirmasi ise tamamen kendine özgü ve ispat edilememis bir iddiadir. Eger dünya Rusya'nin bu iddiasini tahlil etmek istiyorsa hemen o iddiayi pesinen kabul etmemesi bir arastirma heyeti olusturarak iddianin dayanaklarini gözden geçirmesi ve adil bir karara varmasi gerekir. Çünkü Çeçenistan da konuyla ilgili olarak Rusya'nin söylediklerinin tam tersini söylüyor. Kaldi ki Dagistan'da yasananlari terör olarak nitelemek de yanlistir. Dogu Timor'daki bagimsizlik davasini sahiplenen, oradaki bagimsizlik yanlisi hiristiyanlara her yönden arka çikan BM ve ona yön veren uluslararasi güçler Dagistan'daki olaylara hemen terör damgasi vururlarsa iki yüzlülüklerini iyice gün yüzüne çikarmis olurlar.

Sonuç olarak sunu ifade edelim ki AGIT Zirvesi'ndeki fiyasko Rusya'ya daha da cesaret kazandirdi. Çünkü birileri kendilerine endise veren yerlerin fos oldugunu, korkulacak bir yönünün olmadigini gördüklerinde kendilerini daha da rahat hissederler. Dolayisiyla AGIT Zirvesi'ndeki fiyasko da Rusya'yi rahatlatmis ve Çeçenistan'a yönelik vahsi katliamlarinda, insanlik disi saldirilarinda daha da cesaret kazanmasina sebep olmustur.