CEHENNEM TASLARI ve GÜL KOKANLAR

I.

Mangalda kül birakmayanlar gördüm

Mangallari kül doluydu.

Ahiret hesabinda öfkeli duranlar gördüm

Öfkeleri gül kokuyordu.

Bay-kuslar gördüm haramli, asksiz

Baska kuslar gördüm cennet kokuyordu.

 

II.

Insanlar gördüm, terazileri bozuk,

Kasalari haksiz,

Metreleri kirikti, kalpleri katran,

Yüzleri ikiydi,

Pek azinin iki yüzü de ayniydi

Katran ucuz, geçilecek köprü çoktu.

Yas kemale ermemisti daha

Tevbeye çok zaman vardi.

Allah zalimleri affeder miydi?

 

III.

Alkislayanlar ayni saftaydilar

Rizk isiymis bu, mecburmuslar

Hayat/memat meselesi ya da

Teyemmüm temizleyememisti

Gusulse sonraki zamandi.

Kalpleri katrandi, adimlari korkak

Mazlum çocuk gözyaslarini, zorla

Yine paspascilar kirletiyordu.

 

IV.

Harç bozuktu, piyasa laik

Halk kendine yontan keser

Doksandokuzuncu te'vildi ders

Ruhlar teraziye ayarli, terazi nefse

Alinan nefes, verilene ters

 Kelle sayiyor kabzimal zaman zaman,

Mezar sayan eskiler gibi

Migdeler kiler, mürit iflah olmaz müsteri

Velhasil toprak gördüm, beton kokan

Az insan gördüm çogu kir tutuyordu

Tutulan kiri, kirli bir el yapiyor,

Insan bozuktu, yol sapiyordu.

 

V.

Pek az adam gördüm, inci mercandi

Can içinde bin candi, insandi.

"Sürtük vaadlere" karsit, çabasi muhkem

Hak anlar gördüm taze hilal gibi

Yürekleri oruç/yüzleri iftar

Günleri gül kokuyordu

Dualari cennet.

 

VI.

Çok dost gördüm, ah keske pismani

Gözleri yas tutmuyordu

Tutmayan yüzleriydi aslinda

Mezari götürü almislardi

Zamansiz ölmüstü dostlari.

Daha direneceklerdi, kar azdi.

Fakülte kapilarini jandarma tutuyordu

Sehirde polis vardi, jop, yagmur, gözalti

Ne yapsin di/bir sürü isi yarim kalmisti.

Hemen kitaplari karistirdi/tevil aradi/sevindi

Çeliski yoktu/Ask hiç yoktu

Asayis berkemal yüzleri yine ikiydi

 

VII.

Vahiy, tevil sirasini bekliyordu

Cehennem; taslari ve insanlari

Tevbe dünyalik bir isti.

 

Izzet Saldamli

 

Hazirlayan: Musa Dogan